தனது வாரணாசி தொகுதியில் பிரதமர் மோடிகொடுத்த வாக்குறுதி அதோ கதி! இதில் இந்திய மக்களுக்கு 'கேரண்டி' தரலாமா? - குடந்தை கருணா

மோடி பிரதமரானதும், 2014இல் தனது முதல் சுதந்திர நாள் உரையில் ஸ்மார்ட் பள்ளிகள், அடிப்படை சுகாதார வசதிகளுக்கான உலகளாவிய அணுகல் மற்றும் வீடற்ற கிராம மக்களுக்கு பக்கா வீடுகள் போன்ற வாக்குறுதிகளுடன் சன்சத் ஆதர்ஷ் கிராம் யோஜனா (ஷிகிநிசீ) திட்டத்தை அறிவித்தார்.

இத்திட்டத்தின் கீழ் இந்தியாவில் உள்ள ஒவ்வொரு நாடாளுமன்ற உறுப்பினரும் தங்கள் தொகுதியில் இருந்து ஒரு கிராமத்தைத் தத்தெடுத்து, அதைத் தங்கள் பதவிக் காலத்திற்குள் ‘மாதிரி கிராமமாக’ஆக்கிட. அக்கிராம வளர்ச்சிக்கு பாடுபட வேண்டும். இதில் கிராமத்தில் வீடு இல்லாதவருக்கு வீடு, கழிப்பறை, மின் இணைப்பு என்பது அடங்கும். கேட்கவே அற்புதமாக இருக்கிறதா?

திட்டத்தை அறிவித்தவர் வாக்குறுதி மன்னன் மோடி ஆயிற்றே! தனது வாரணாசி தொகுதியில் கடந்த பத்தாண்டுகளில் எட்டு கிராமங்களை தத்தெடுத்துள்ளார்.
வாரணாசியின் டோம்ரி கிராமத்தில் தாழ்த்தப்பட்ட இந்துக்களின் ஒதுக்குப்புறமான ஹரிஜன் பஸ்தி. வீடு இல்லாத நிலையில், ஹரிஜன் பஸ்தியில் உள்ள பெரும் பாலான குடும்பங்கள், மழைக்காலங்களில் பிளாஸ்டிக் கினால் உயிர்வாழ்வதாகவும், வெளியில் தூங்கும் போது கொசுக்களிடமிருந்து பாதுகாப்புக்காக மெல்லிய துணியைப் பயன்படுத்துவதாகவும் கூறுகின்றனர். பலருக்கு, கோடை மற்றும் மழையை விட குளிர் தாங்க முடியாததாகிறது.

கங்கை நதிக்கு அடுத்துள்ள கிராமமான டோம்ரி அவற்றில் ஒன்று. டிசம்பர் 2023 இல் ஒரு குளிர்ந்த காலை நேரத்தில், மகேஷ் சவுகான் என்ற 48 வயது தாழ்த்தப் பட்ட சமூக நபர், மண், எரிக்கப்படாத செங்கல்கள், மூங் கில் மற்றும் பிளாஸ்டிக் ஆகியவற்றால் செய்யப்பட்ட தனது குட்சா வீட்டின் முன் குழி தோண்டிக் கொண் டிருந்தார். சவுகான் திறந்த வெளியில் தூங்கிக் கொண்டிருந்த போது தனது ஆடுகள் திருடப்பட்டதை அடுத்து இந்த குழி தோண்ட முடிவு செய்தார். இரண்டு ஆடுகளும் ஏறக்குறைய ரூ. 15,000 மதிப்புடையவை – அது மிகப் பெரிய தொகை, அவருடைய தினசரி ஊதியம் ஈடுகட்ட பல மாதங்கள் ஆகும். அத்தகைய சூழ்நிலையில், ஒரு குழி – அவரது குட்சா வீட்டிற்கு அணுகலை கடினமாக்குவது – அவரது வீட்டைப் பாதுகாக்க ஒரே வழி.

2014 இல் SAGY அறிவித்த பிறகு மீண்டும் 2019இல் இரண்டாவது முறையாக ஆட்சிக்கு வருவதற்கு அடுத்த வாக்குறுதி. அது தான் கிராம ஸ்வராஜ். அதன்படி, 2022க்குள் கட்சா வீடுகளில் வசிக்கும் அனைவருக்கும் பக்கா வீடுகள் (சாஷ்ரே), அனைத்து பஞ்சாயத்து களுக்கும் பாரத்நெட் மூலம் டிஜிட்டல் இணைப்பு (சடக் சே சம்ரித்தி), 100% திரவ கழிவுநீரை அகற்றுதல் (ஸ்வச்சதா சே சம்பன்னதா), 2024க்குள் அனைவருக்கும் குழாய் நீர் (சுஜால்) என பகட்டாக வாக்குறுதி அளித்தார் மோடி.

உண்மை நிலவரம் என்ன? வாரணாசியில் மோடி யால் தத்தெடுக்கப்பட்ட பெரும்பாலான கிராமங்களில் “கிராம ஸ்வராஜ்” வாக்குறுதிகள் இன்னும் நடைமுறைக்கு வரவில்லை என்பதை ”தி வயர்” என்ற செய்தி நிறுவனம் நேரடியாக களத்திற்கு சென்று ஆய்ந்து அறிக்கையாக வெளி கொணர்ந்துள்ளது.
மோடி தத்தெடுத்த முதல் கிராமமான ஜெயப்பூரில், பல தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்கு வீடுகள் மற்றும் செயல்பாட்டு கழிப்பறைகள் இல்லை. நாகேபூரில் இதே நிலைதான் உள்ளது. மேலும், சாலைகளும் மோசமான நிலையில் உள்ளன. பரம்பூரில், கிராமம் முழுவதும் குழாய்கள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன, ஆனால் அந்த குழாய்களில் தண்ணீர் இல்லை. புரேகானில், கடந்த இரண்டு மாதங்களாக சென்றபோது தண்ணீர் விநியோகம் இல்லை. ஏராளமான தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் மற்றும் யாதவர்கள் அங்கு மண் வீடுகளில் வசிக் கின்றனர். புரே பாரியார்பூரில் உள்ள தாழ்த்தப்பட்ட வர்கள் சுற்றுப் புறம் கிராமத்திலிருந்து பிரிக்கப்பட்டு ஜோக்பூர் என்ற புதிய கிராமத்தை உருவாக்கியது. புரே பர்யார்பூரில் வசதிகள் இருந்தாலும், ஜோத்பூரில் உள்ள பல தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்கு குழாய்கள் இல்லை. கைப்பம்புகளில் உள்ள நீர் மிகவும் மாசுபட்டுள்ளது,

ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக் கழகத்தின் (ஜேஎன்யு) பொருளாதார ஆய்வுகள் மற்றும் திட்டமிடல் மய்யத்தின் இணைப் பேராசிரியரான ஹிமான்ஷு கூறுகையில், கொள் கைகளை வடிவமைப்பதில் பல சிக் கல்கள் உள்ளன. “இந்தக் கொள்கைகளுக்கு வழங்கப்படும் மானியங்கள் போதுமானதாக இல்லை, மேலும் உள்ளூரில் நடைபெறும் ஊழல் காரணமாக, களத்தில் மாற்றம் செய்வது இன்னும் கடினமாகிறது” என்கிறார். எடுத்துக் காட்டாக, கழிப்பறைக்கு ஒதுக்கப்படும் நிதி மிகக் குறைவாக இருப்பதால், அது முறையாக கட்டப்பட வில்லை. அதே நிலைதான் வீடு கட்டுவதற்கும். இதனால் கழிப்பறை இல்லாத வீடு, அல்லது குடிநீர் குழாய் இல்லாத வீடு என்பதுதான் சிலருக்குக் கிடைக்கிறது.

ஜெயப்பூரில் உள்ள லால் தார் என்பவருக்கு உடைந்த கதவுகளுடன் கழிப்பறை உள்ளது, அவருக்கு வீடு இல்லை. இதேபோல், டோம்ரி கிராமத்தைச் சேர்ந்த மோகித் சவுகானுக்கு வீடு இல்லை, ஆனால் அவருக்கு குழாய் மற்றும் கழிப்பறை உள்ளது. நாகேபூரைச் சேர்ந்த கர்மா தேவிக்கு வீடு இல்லை, கழிப்பறை இல்லை, ஆனால் அவருக்கு ஒரு குடி நீர் குழாய் உள்ளது, அங்கு ஒரு நாளைக்கு மூன்று முறை தண்ணீர் வருகிறது. தங்கள் ஆய்வில் வெளிவந்த கருத்துகள் குறித்து வாரணாசி பிரதேச ஆணையர் மற்றும் வாரணாசி மாவட்ட ஆணையரை ‘தி வயர்’ அணுகியது. இதுவரை பதில் இல்லை.

வீட்டுவசதி

எந்தவொரு சுயாதீனமான வீட்டு தேவை மதிப்பீடும் இல்லாத நிலையில், மோடியின் அரசாங்கம் இந்திரா ஆவாஸ் யோஜனாவை பிரதம மந்திரி ஆவாஸ் யோஜனாவாக (PMAY)மறுசீரமைத்தது, இது 2022 ஆம் ஆண்டுக்குள் மலிவு விலையில் வீடுகளை எளிதாக் குவதற்கான கடன்-இணைக்கப்பட்ட மானியத் திட்ட மாகும். தற்போது 2024ஆம் ஆண்டு நடைபெறுகிறது. ஆனால் திட்டம் இன்னமும் முழுமை பெறாமல் உள்ளது.

பிரதம மந்திரி ஆவாஜ் யோஜனா (PMAY) திட்டம் இலவச வீடு தரும் திட்டமல்ல. மாறாக மக்கள் தங்கள் பங்கை கட்ட வேண்டும்.. வீழ்ச்சியடைந்து வரும் பொருளாதாரத்தின் மத்தியில், பலர் தங்கள் வருமானத்தில் சரிவு காரணமாக தங்கள் பங்கை செலுத்த முடியவில்லை மற்றும் அவர்களின் வீடுகள் முழுமையடையாமல் உள்ளன. ‘தி இந்து’ நாளிதழ் செய்தி வெளியிட்டுள்ள அரசாங்கத்தின் சொந்த தரவுகளின்படி, நாடு முழுவதும் 5,13,654 வீடுகள் கட்டி முடிக்கப்பட்ட போதிலும், ‘எவரும் குடியேறாமல்’ உள்ளன. மேலும், கணக்கு காட்ட வேண்டும் என்பதற்காக, எந்த அடிப்படை வசதிகள் இல்லாத வெறும் நான்கு சுவர்கள் கொண்ட கட்டடங்கள், ‘முடிக்கப்பட்ட’ வீடுகளாக கணக்கிடப்படுவதாக, நாடாளுமன்ற நிலைக்குழு கண்டறிந்துள்ளது.

PMAY அமலாக்கத்தின் போது எதிர்கொள்ளப்பட்ட கொள்கை சிக்கல்களுக்கு மத்தியில், 2023 ஆம் ஆண்டில், தமிழ்நாடு, பீகார், மேற்கு வங்காளம் மற்றும் ராஜஸ்தான் உள்ளிட்ட சுமார் இருபது மாநிலங்களில் இருந்து 1.44 லட்சம் வீடுகள் ஒதுக்கீட்டை மோடி அரசு திரும்பப் பெற்று, அதனை பாஜக ஆளும் உத்தரப் பிரதேசத்திற்கு கூடுதல் ஒதுக்கீடாக அளித்தது. உத்தரப்பிரதேசம் 80 நாடாளு மன்றத் தொகுதிகளைக் கொண்ட முக்கிய மாநிலமாகும். மற்ற மாநிலங்கள் அதிக ஒதுக்கீடு செய்யுமாறு மோடி அரசிடம் கெஞ்சினாலும், நாட்டிலேயே அதிக நிதி ஒதுக் கீட்டில் ஒன்றான உ.பி.க்கு கூடுதல் நிதி வழங்கப்பட்டது.
இருந்த போதிலும், உ.பி.யில் உள்ள கிராமங்களில் பலர் இன்னும் மண் வீடுகளில் வசித்து வருகின்றனர், மோடியால் தத்தெடுக்கப்பட்ட புரே கிராமத்தில் வாழ்ந்து வரும் 55 வயதான தாழ்த்தப்பட்ட சமூக நபர் லக்கந்தர் ராம் கூறுகையில், “பல நூற்றாண்டுகளாக நாங்கள் மண் வீட்டில்தான் வாழ்ந்து வருகிறோம். அரசிடம் இருந்து எந்த உதவியும் இல்லை. எங்களின் பெரியப்பாவும் அப்பாவும் வீடு இல்லாமல் இறந்துவிட்டனர். எங்க ளுக்கு ஒரு அறை கூட கிடைக்கவில்லை” என கூறினார்..

தண்ணீர்

“நல் சே ஜல்” திட்டத்தின் கீழ் 2024 ஆம் ஆண் டுக்குள் ஒவ்வொரு வீட்டிற்கும் குழாய் நீர் இணைப்பு வழங்கப்படும் என்று மோடி அரசாங்கம் உறுதியளித்தது. இருப்பினும், மதிப்பீடுகளின்படி, 2024 ஆம் ஆண் டுக்குள் நான்கு கிராமங்களில் மூன்று குடும்பங்களுக்கு மட்டுமே குடிநீர் குழாய் இணைப்புகள் இருக்கும். அரசாங்கத்தின் சொந்த தரவுகளின்படி 5% வீடுகளில் பணி தொடங்கப்படவேயில்லை
றிவிகிசீ போலவே, உ.பி.யும், ஒன்றிய அரசின் ’ஹர் கர் ஜல் திட்டத்தின்’ மிகப்பெரிய பயனாளியாகும். உதாரணமாக, ஹர் கர் ஜல் திட்டம் தொடங்கப்பட்டபோது, மாநிலத்தின் 5.1 லட்சம் அல்லது 1% குடும்பங்களுக்கு மட்டுமே குழாய் இணைப்புகள் இருந்தன. இது ஆகஸ்ட் 2021க்குள் 32 லட்சமாகவும், ஆகஸ்ட் 2022க்குள் 42 லட்சமாகவும் வளர்ந்தது. தற்போது உத்தரப்பிரதேசத்தில் பாதி குடும்பங்களில் குழாய்கள் உள்ளதாக அரசு கூறுகிறது. ஆனால், எல்லாமே வெறும் காகிதத்தில் உள்ளன. நடைமுறையில் ஒன்றும் இல்லை.

பல கிராமங்களில் குழாய்கள் இருந்தாலும், அந்த குழாய்களில் தண்ணீர் வருவதில்லை. மோடியின் தத்தெடுக்கப்பட்ட கிராமங்களான புரேகான் மற்றும் பரம்பூரில் குழாய்களில் தண்ணீர் இல்லை என்று ‘தி வயர்’ கண்டறிந்தது; புரேகானில் தண்ணீர் இணைப்புகள் கட்டப்படவில்லை, அதே சமயம் பரம்பூரில் வசிப்ப வர்கள் தங்கள் வருகைக்கு முந்தைய இரண்டு மாதங்களுக்கு தண்ணீர் கிடைக்கவில்லை என்று கூறினார்கள். மோடியின் தத்தெடுக்கப்பட்ட கிராமமான பாரியார்பூருக்கு அடுத்துள்ள ஜோகாபூரில், குழாய்கள் இல்லை. ஜோகாபூரைச் சேர்ந்த சுனிதா தேவி மற்றும் சந்திரோலி ஆகியோர் தங்கள் கிராமத்தில் உள்ள கை-பம்பிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட நிலத்தடி நீர் எவ்வாறு மாசுபட்டது. அந்த தண்ணீரை துணியால் வடிகட்டி னாலும், மணல் தண்ணீர் குடிக்க முடியாததாகிவிட்டது என புலம்புகின்றனர்.

உத்தரப்பிரதேசத்தில் உள்ள 98,455 கிராமங்களில், 13,085 கிராமங்களில் மட்டுமே முழுமையாக குழாய் இணைக்கப்பட்டுள்ளதாக ’தி இந்து’ நாளிதழ் செய்தி வெளியிட்டுள்ளது – இவற்றில் 2,837 கிராமங்கள் மட்டுமே தண்ணீர் குழாய்கள் உள்ளதாக பஞ்சாயத்தால் சான்றளிக் கப்பட்டுள்ளது. எனவே, உண்மையில், உ.பி. கிராமங்களில் 3% மட்டுமே ’ஹர் கர் ஜல்’ கிராமங்கள் என 100% சான்றளிக்கப்பட்டதாகக் கூறலாம். இது மாநிலத்தில் உள்ள மொத்த இணைப்புகளின் எண்ணிக்கையிலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்டது.

பரம்பூரில் உள்ள நரிச்சா பகுதியைச் சேர்ந்த கிஸ்னாவதி தேவி கூறுகையில், எங்களுக்கு தண்ணீர் பெரிய பிரச்சினையாக உள்ளது. பெரும்பாலும் கிராம மக்கள், மாதாந்திர கட்டணமாக ரூ.100 செலுத்தி, அருகிலுள்ள கிராமங்களில் இருந்து தண்ணீரை ஏற்பாடு செய்கிறார்கள். பெரும்பாலும் ஒரு முறை தண்ணீரை நிரப்பினால், பல நாட்கள் பழுதடைந்த தண்ணீரை அவர்கள் பயன்படுத்துகிறார்கள். “தண்ணீர் இயந்திரம் தொடங்கும் போது, எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு வாளியுடன் அதை நோக்கி ஓட வேண்டும். தண்ணீர் நிரம்பிய அந்த வாளிதான் துணி துவைக்கும் போதும் குளிப்பதற்கும் அனைத்திற்கும் பயன்படுகிறது. மீண்டும் தண்ணீரை நிரப்ப மாலையில் ஓட வேண்டும். மாத விடாய் காலத்தில் பெண்களுக்கு எவ்வளவு கடினமான நாட்கள் ஏற்படுகின்றன” என்று கிஸ்னாவதி கூறினார். “துணி பல நாட்களாக கறை படிந்திருக்கும். தண்ணீர் கிடைத்தால் தான் கழுவ முடியும்” என்றாள் அந்த பெண்மணி.

டிஜிட்டல் இந்தியா

“சுச்னா சே சசக்திகரன்”, 2022 ஆம் ஆண்டுக்குள் இந்தியாவில் உள்ள அனைத்து பஞ்சாயத்துகளுக்கும் டிஜிட்டல் இணைப்பைக் கொண்டுவரும் வாக்குறுதியும் பல காலக்கெடுவைத் தவறவிட்ட பிறகும் தாமதமாகிறது. இந்தியாவில் உள்ள 2.5 லட்சம் கிராம பஞ்சாயத்துகளில் சுமார் 2 லட்சம் கிராம பஞ்சாயத்துகள் பாரத்நெட் மூலம் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. இருப்பினும், இந்த கிராம பஞ்சாயத்துகளில் இணையம் இயங்குகிறது என்று அர்த்தம் இல்லை. ஜனவரி 29, 2024 அன்று பாரத் பிராட்பேண்ட் நெட்வொர்க் லிமிடெட் தரவுகளின்படி 6,307 பஞ்சாயத்துகளில் மட்டுமே செயலில் வைஃபை உள்ளது. பெரும்பாலான கிராம பஞ்சாயத்து அலுவலகங்கள் மூடப்பட்டுள்ளதால், மோடி தத்தெடுத்த எத்தனை கிராமங்கள் இணையத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன என்பதை சரிபார்க்க முடியவில்லை. இணைக்கப்பட்ட பஞ்சாயத்துகளின் பெயர்களை ஙிஙிழிலி தரவு வெளிப் படுத்தவில்லை என்கிறது ‘தி வயர்’ ஆய்வு.

சாலைகள்

நரேந்திர மோடியின் ஆட்சியில் சாலை இணைப்பு பற்றி பெரிதாக பேசப்பட்டாலும், மோடியால் தத்தெடுக் கப்பட்ட பல கிராமங்களில் சாலைகள் செயல்பாட்டில் இல்லை. இந்தியாவில் கிராமப்புற சாலைகள் கட்டுமானம் கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக பின்னடவை சந்தித்துள்ளது. பிரதான் மந்திரி கிராம் சதக் யோஜனா திட்டத்தின் கீழ் 47,171 கிலோமீட்டர் கிராமப்புற சாலைகள் கட்டுவதற்கான ஆண்டு இலக்கானது, 2023 இல் 17,414 கிலோமீட்டர்கள் தவறிவிட்டது. அரசாங்கத்தால் கிட்டத் தட்ட 617 குக்கிராமங்களை மட்டுமே சாலைகளுடன் இணைக்க முடிந்தது. 2022ல் இதே நிலைதான், அனும திக்கப்பட்ட 7,991 கிலோமீட்டர் சாலை அமைக்கப் படாமல் இருந்தது. அதற்கு ஒரு ஆண்டுக்கு முன்பு 9,487 கிலோமீட்டர்கள் இலக்கை தவறவிட்டது. கக்ராஹியா கிராமத்தை மோடி தத்தெடுத்தபோது அதற்கு முன்பே, உ.பி.யில் அகிலேஷ் யாதவ் ஆட்சியில் கிராமத்திற்கு சாலையும் தண்ணீரும் கிடைத்ததாக சுஜித் குமார் படேல் கூறினார்.

சுகாதாரம்

மற்றொரு கிராமவாசியான லக்கந்தர், தங்கள் கிராமத்தில் கழிப்பறைகளின் நிலைமை நன்றாக இல்லை “தினமும் காலையில் நாங்கள் சிறுநீர் கழிப் பதற்காக ஒருவரையொருவர் சண்டையிட்டுக் கொள்கி றோம்.” என்று கூறினார். புரே கிராமத்தைச் சேர்ந்த அன்சாரி, அவரது பக்கத்து வீட்டுக்காரர், தங்கள் கிராமத்தில் உள்ள பொதுக் கழிப்பறைகளில் எப்படி தண்ணீர் இல்லை என்பதைக் காட்டி, “மோடி ஜி எங்கள் கிராமத்தை தத்தெடுத்திருந்தால், இங்கே என்ன வசதிகள் உள்ளன, என்னென்ன வசதிகள் இல்லை என்று பார்க்க யாரையாவது அனுப்ப வேண்டும். அது மோடியின் பொறுப்பு தானே” என்கிறார்.

ஜெயப்பூர் கிராமத்தில், லால்தாருக்கு ஒதுக்கப்பட்ட கழிப்பறையில், கதவு பாதி இடிந்து, குழி கிட்டத்தட்ட நிரம்பியுள்ளது. குழாய் இல்லாத அந்த கழிப்பறையை சுமார் 10 பேர் பயன்படுத்துகின்றனர். லால் தார் வீட்டு பெண்கள் இரவில் மட்டுமே கழிப்பறையை பயன்படுத்த முடியும். அவர் கூறுகையில், “இது மோடியின் கிராமம். அவர்கள் ஏதோ போலியான வேலைகளைச் செய்து விட்டுப் போய்விட்டார்கள் என்பதுதான் நடந்தது என்கிறார்.

வாரணாசியில் ‘தி வயர்’ சுற்றுப்பயணம் செய்த அனைத்து கிராமங்களிலும், பல கழிப்பறைகள் முற் றிலும் கைவிடப்பட்டன, ஏனெனில் அவை கூரைகள் இல்லாமல் அல்லது அவற்றின் குழிகள் நிரம்பியுள்ளன, அவை பயனற்றவையாக ஆகி விட்டன்.

ஜெயபூரின் கிராமத்தை மோடி தத்தெடுத்தபோது அதன் பிரதானியாக இருந்த சிறீநாராயண் சிங் படேல், இரண்டு வங்கிகள் மற்றும் ஒரு அஞ்சல் அலுவலகம் திறப்பு என நிறைய செய்திருப்பதாகக் கூறினார். அவரது கிராமத்தில் உள்ள ஹரிஜன பஸ்தியின் நிலை குறித்து கேட்டபோது, “எஞ்சியிருப்பவர்களுக்கு அது (வீடு) கிடைக்காது என்று அர்த்தமில்லை” என்றார். பழுதடைந்த கழிப்பறைகள் குறித்து, “முன்பு (கழிப்பறை) பெற்றவர்கள், பராமரிப்பது அவர்களின் பொறுப்பு, அரசின் பொறுப்பு அல்ல” என்றார்.

பஞ்சாயத்து அலுவலகத்தில் இன்டர்நெட் வசதி உள்ளதாகவும் கூறிய அவர், ”முழுப் பணமும் இன்னும் வழங்கப்படாததால் பணிகள் மந்தமாக நடந்து வருகிறது. அவர் பேசுகையில், “பாஜக அரசு வந்த பிறகு, இந்த புதிய திட்டங்கள் வந்துள்ளதால், பணிகள் மெதுவாக, நடந்து வருகின்றன. ஆனால் அதற்கு நேரம் எடுக்கும். முழு நிதி கிடைத்த பின், முழுப் பணிகளும் மேற்கொள்ளப்படும்,” என்றார்.

பாகுபாடு

தி வயர் சென்ற அனைத்து கிராமங்களும் ஜாதி மற்றும் மத அடிப்படையில் மக்கள் பிரிக்கப்பட்டுள்ளனர். பெரும்பாலான கிராமங்களில், முஸ்லிம்கள் அரிதாகவே இருந்தனர். முஸ்லீம் மக்கள் வசிக்கும் புரே காவ்னில், உயர் ஜாதியினர், தாழ்த்தப்பட்டவர்கள், யாதவர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்களுக்கு தனித்தனி பகுதிகள் இருந்தன.
“பிரதம மந்திரியின் கிராமங்கள் என்பதால்
பிரிவினையின் இந்த அம்சம் போக வாய்ப்பில்லை. ஜாதி சார்ந்த பிரச்சினைகள் இருந்து கொண்டே இருக்கும். அணுகல் பற்றாக்குறை உள்ளூர் சக்தி கட்டமைப்புகளால் தீர்மானிக்கப்படுகிறது. உத்தரப்பிரதேசத்தின் மற்ற கிரா மங்களைப் போலவே, அவை அப்படியே இருக்கும்” என பேராசிரியர் ஹிமான்ஷூ, ‘தி வயரி’டம் கூறினார்.

அவர் மேலும் கூறுகையில், “பற்றாக்குறையின் அளவு மிக அதிகமாக உள்ளது, அது ஒரு ஆண்டில் அல்லது பத்து ஆண்டுகளில் கூட ஈடுசெய்யப்படாது,” இருப்பினும், “அரசாங்கத்தை பொறுப்புக்கூற வைப்பது ஜனநாயகம் செய்ய வேண்டிய வேலை. இந்த வாக்குறுதிகள் குறித்து அரசியல் கட்சிகளிடம் மக்கள் கேள்வி எழுப்ப வேண்டும், அவர்கள் அளித்த வாக் குறுதிகளை நிறைவேற்றாததற்கு அவர்கள் பொறுப் பேற்க வேண்டும். இது வாக்காளர்களின் வேலையாக இருக்க வேண்டும்” என அழுத்தமாக கூறினார். 2014இல் கொடுத்த வாக்குறுதிகள், அடுத்த 2019 பொதுத் தேர்தல் வரை நிறைவேறவில்லை. பின் 2019இல் கொடுத்த புதிய வாக்குறுதிகள் தற்போது 2024வரை நிறைவேற வில்லை. நிறைவேற்ற வேண்டும் என்கிற அவசியம் தனக்கு இல்லை என்கிற மனரீதியில் வாக்குறுதிகளை மட்டும் தொடர்ந்து அள்ளி வீசிக் கொண்டிருக்கிறார் மோடி.

-’தி வயர்’ செய்தி இணையம் வெளியிட்ட கட்டுரையை ஆதாரமாக் கொண்டு தொகுப்பு: குடந்தை கருணா