இந்தியாவில் குற்றங்கள் பற்றிய என்.சி.ஆர்.பி. 2022 அறிக்கை கூறுவது என்ன?

தேசிய குற்ற ஆவணக் காப்பகம் (NCRB) 2022 ஆம் ஆண்டிற்கான இந்தியாவில் குற்றங்கள் குறித்த தனது ஆண்டு அறிக்கையை 3.12.2023 அன்று வெளியிட்டது. இந்த அறிக்கை நாடு முழுவதிலும் இருந்து அறிக்கையிடப்பட்ட குற்றங்கள் பற்றிய தரவுகளின் தொகுப்பாகும், மேலும் குற்றப் பதிவின் பரந்த போக்குகளின் பெரிய படத்தை வழங்குகிறது. ஒன்றிய உள்துறை அமைச்சகத்தின் கீழ் செயல்படும் என்சிஆர்பியின் அறிக்கைகள், பெண்களுக்கு எதிரான குற்றங்கள் முதல் பொருளாதார மற்றும் நிதிக் குற்றங்கள் வரையிலான குற்றங்களின் புள்ளி விவரங்களை உள்ளடக்கியது.

என்.சி.ஆர்.பி. அறிக்கைகளுக்கான தரவு எவ்வாறு தொகுக்கப்படுகிறது?
என்.சி.ஆர்.பி. ஜனவரி 1986இல் நிறுவப்பட்டது, இது குற்றங்கள் பற்றிய தரவுகளை தொகுக்கவும் பதிவு செய்யவும் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டது. இது இந்திய மற்றும் வெளிநாட்டு குற்றவாளிகளின் கைரேகை பதிவுகளுக்கான “தேசிய கிடங்காகவும்” செயல்படுகிறது, மேலும் கைரேகை தேடலின் மூலம் மாநிலங்களுக்கு இடையேயான குற்றவாளிகளை கண்டறிவதில் உதவுகிறது.
என்.சி.ஆர்.பி.யின் முதன்மையான ஆண்டு குற்ற அறிக்கைகள் இந்தியாவில் 36 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களின் காவல் படைகளிடமிருந்து பெறப்படுகின்றன. 2011 மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பின்படி, தலா 10 லட்சத்துக்கும் அதிகமான மக்கள்தொகை கொண்ட 53 நகரங்களுக்கு, அந்தந்த மாநில அளவிலான குற்றப் பதிவுப் பணியகங்கள் மூலம் இதே போன்ற தரவுகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன.
உள்ளூர் காவல் நிலைய மட்டத்தில் மாநில/யூடி காவல்துறையினரால் தகவல் உள்ளிடப்படுகிறது, மேலும் மாவட்டம் மற்றும் மாநில அளவில் சரி பார்க்கப்படுகிறது, இறுதியாக, NCRB ஆல் சரி பார்க்கப்படுகிறது.

2022 NCRB அறிக்கை என்ன சொல்கிறது?
தரவு ஒட்டுமொத்த குற்றங்களையும் உள்ளடக்கியது, மேலும் பெண்கள், பட்டியலிடப்பட்ட ஜாதிகள் (எஸ்சி) மற்றும் பழங்குடியினர் (எஸ்டிகள்), இணைய குற்றங்கள் போன்றவற்றுக்கு எதிரான குற்றங்களை தனித்தனியாகக் குறிப்பிடுகிறது. சமீபத்திய அறிக்கையிலிருந்து சில குறிப்புகள் இங்கே:
* 2022ஆம் ஆண்டில், “35,61,379 இந்திய தண்டனைச் சட்டம் (அய்பிசி) குற்றங்கள் மற்றும் 22,63,567 சிறப்பு மற்றும் உள்ளூர் சட்டங்கள் (எஸ்எல்எல்) குற்றங்கள் அடங்கிய மொத்தம் 58,24,946 குற்றங்கள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன”. இது இரண்டாவது தொற்றுநோய் ஆண்டான 2021 இல் வழக்குகள் பதிவு செய்வதில் 4.5% சரிவாகும்.
* குற்ற விகிதம் அல்லது ஒரு லட்சம் மக்கள் தொகைக்கு பதிவு செய்யப்படும் குற்றங்கள், 2021இல் 445.9 இல் இருந்து 2022இல் 422.2ஆக குறைந்துள்ளது. மக்கள் தொகை அதிகரிக்கும் போது குற்றங்களின் முழுமையான எண்ணிக்கை அதிகரிப்பதால், இது ஒரு சிறந்த குறிகாட்டியாகக் கருதப்படுகிறது.
* 2022ஆம் ஆண்டில் பெண்களுக்கு எதிரான குற்றங்கள் தொடர்பாக 4,45,256 வழக்குகள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. இது 2021ஆம் ஆண்டை விட 4% அதிகமாகும். அய்பிசி பிரிவுகளின் கீழ் பெண்களுக்கு எதிரான குற்றங்களில் மிகப் பெரிய பங்கு ‘கணவன் அல்லது அவனது உறவினர்களால் கொடுமை’ (31.4%), அதைத் தொடர்ந்து ‘பெண்களைக் கடத்துதல் & கடத்தல்’ (19.2%), மற்றும் ‘அவளை சீற்றம் செய்யும் நோக்கத்துடன் பெண்கள் மீதான தாக்குதல்’ ஆகியவற்றின் கீழ் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.
* 2021ஆம் ஆண்டுடன் ஒப்பிடும் போது சைபர் குற்றங்கள் பற்றிய அறிக்கை 24.4 சதவீத புள்ளிகள் அதிகரித்து 65,893 வழக்குகளாக அதிகரித்துள்ளது. பதிவுசெய்யப்பட்ட வழக்குகளில் 64.8% மோசடி வழக்குகள், அதைத் தொடர்ந்து மிரட்டி பணம் பறித்தல் 5.5%), மற்றும் பாலியல் சுரண்டல் (5.2%).
* 2021 உடன் ஒப்பிடும்போது 2022 இல் (1,70,924 தற்கொலைகள்) தற்கொலைகளில் 4.2% அதிகரிப்பு காணப்பட்டது. ‘குடும்பப் பிரச்சினைகள் (திருமணம் தொடர்பான பிரச்சினைகள் தவிர)’ (31.7%), ‘திருமணம் தொடர்பான பிரச்சனைகள்’ (4.8%) மற்றும் ‘நோய்’ (18.4%) 2022 ஆம் ஆண்டில் நாட்டில் நடந்த மொத்த தற்கொலைகளில் 54.9% ஆகும். தற்கொலையால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் ஒட்டுமொத்த ஆண்-பெண் விகிதம் 71.8:28.2 ஆகும்.

அறிக்கையில் மாநில வாரியான தரவுகளின் தலைப்புப் போக்குகள் என்ன?
கேரளா (96.0%), புதுச்சேரி (91.3%), மற்றும் மேற்கு வங்கம் (90.6%) ஆகியவை மிறிசி குற்றங்களின் கீழ் அதிக குற்றப்பத்திரிகை விகிதத்தைப் புகாரளிக்கும் மாநிலங்கள்/யூனியன் பிரதேசங்களாக உள்ளன.மொத்த உண்மை வழக்குகளில் (குற்றப் பத்திரிகை போடப்படாமல், இறுதி அறிக்கை உண்மை என சமர்ப்பிக்கப்பட்டு, மொத்த குற்றப் பத்திரிகையுடன் சேர்த்து) குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு எதிராக குற்றஞ்சாட்டப்படும் கட்டத்தை காவல் துறையினர் அடைந்த வழக்குகளின் சதவீதம் இதுவாகும்.

இந்த மாநிலங்களில் மற்றவர்களை விட குற்றச்செயல்கள் அதிகம் என்று அர்த்தமா?
என்.சி.ஆர்.பி அறிக்கை, தரவு பதிவு செய்யப்பட்ட குற்றத்தின் நிகழ்வுகளை பதிவு செய்கிறது, குற்றத்தின் உண்மையான நிகழ்வு அல்ல என்று அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது.
இது ஒரு முக்கியமான வேறுபாடு மற்றும் தரவுகளுக்கு வரம்புகள் உள்ளன என்ற உண்மையை ஒப்புக்கொள்வதும் ஆகும். எனவே, 2012 ஆம் ஆண்டு நடந்த பேருந்து கூட்டுப் பலாத்கார வழக்கிற்குப் பிறகு, டில்லியில் பெண்களுக்கு எதிரான குற்றங்கள் கணிசமாக அதிகரித்தபோது, அது உண்மையான அதிகரிப்பைக் காட்டிலும், குற்றங்களைப் பதிவுசெய்வதன் அவசியத்தை, பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மற்றும் காவல் துறையினரிடையே அதிகரித்த விழிப்புணர்வின் பிரதிபலிப்பாக இருக்கலாம்.

அது மட்டுமா டேட்டா பிரச்சினை?
என்.சி.ஆர்.பி, ‘முதன்மைக் குற்ற விதி’ என்று அறியப்படுவதைப் பின்பற்றுகிறது. அதாவது ஒரே எப்அய்ஆரில் பதிவு செய்யப்பட்ட பல குற்றங்களில், மிகக் கடுமையான தண்டனையை ஈர்க்கும் குற்றமே எண்ணும் பிரிவாகக் கருதப்படுகிறது. எனவே, ‘பாலியல் வன்கொடுமையுடன் கொலை’ என்பது ‘கொலை’ எனக் கணக்கிடப்படும், பாலியல் வன்கொடுமை அல்ல – இது பாலியல் வன்கொடுமை குற்றத்தை குறைத்து மதிப்பிடும்.
மேலும், NCRB அறிக்கை உள்ளூர் மட்டத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட தரவுகளின் தொகுப்பாக மட்டுமே இருப்பதால், அந்த மட்டத்தில் உள்ள தரவுகளில் உள்ள திறமையின்மை அல்லது இடைவெளிகள் அறிக்கையின் துல்லியத்தில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் நாளிதழில் வந்த ஒரு செய்தி, விவசாயி தற்கொலையின் உதாரணத்தின் மூலம் இந்த கருத்தை முன்வைத்தது.
எனவே, தற்கொலை நடந்த இடத்திற்குச் சென்று இறந்த நபரின் குடும்பத்தினருடன் பேசும் ஒரு காவலர் அல்லது காவலர்களால் எஃப்அய்ஆர் பதிவு செய்யப்படுவதால், தற்கொலைக்கான காரணம், அந்த காவலர்களோ அல்லது காவலரோ எப்படி நிலைமையைப் புரிந்துகொள்கிறார்கள் என்பதைப் பொறுத்தது. நிச்சயமாக, இது துல்லியமாக இருக்கலாம் அல்லது இல்லாமல் இருக்கலாம்.

உள்துறை அமைச்சக அதிகாரி ஒருவர் முன்பு கூறியது, “ஒரு விவசாயி தற்கொலைக்கு உடனடி காரணம் பணத்திற்காக மனைவியுடன் ஏற்பட்ட சண்டையாக இருக்கலாம். எனவே, எப்அய்ஆர் தவறாமல் காரணம் ‘குடும்பப் பிரச்சினை’ அல்லது ‘வறுமை’ என்று பதிவு செய்கிறது. இருப்பினும், உண்மையான, அடிப்படைக் காரணம் பயிர் தோல்வி காரணமாக – பண்ணை துயரமாக இருக்கலாம், இது கடன் மற்றும் நிதி சிக்கல்களுக்கு வழிவகுத்தது.
என்சிஆர்பியே “சமூக-பொருளாதார காரணிகள் அல்லது குற்றங்களுக்கான காரணங்கள் பணியகத்தால் கைப்பற்றப் படவில்லை” என்று குறிப்பிடுகிறது.
காவல்துறையினரின் ஒத்துழையாமை அல்லது விரோதப் பதிலளிப்பு பயம் உள்ளிட்ட பல்வேறு காரணங்களால், குறிப்பிட்ட குழுக்கள் முன் வந்து வழக்குகளை பதிவு செய்யத் தயாராக இல்லை. மேலும் காவல்துறை அதிகாரிகளின் பற்றாக்குறை அல்லது உள்ளூர் மட்டத்தில் தொடர்புடைய பதவிகளில் நிரப்பப்படாத காலியிடங்கள் தரவு சேகரிப்புக்கு இடையூறாக இருக்கலாம்.