சரவண ராஜேந்திரன்
சத்தீஸ்கர் மாநிலத்தில் ஆளுங்கட்சியாக காங்கிரஸ் உள்ளது. முதலமைச்சராக பூபேஷ் பாகல் பதவி வகிக்கிறார். இவரது தந்தை நந்தகுமார் பாகல். இவர் அண்மை யில் உத்தரப் பிரதேசத்திற்குச் சுற்றுப்பயணம் மேற்கொண்டிருந்தார். அப்போது நிகழ்ச்சி ஒன்றில் பேசிய இவர் பார்ப்பனச் சமுதாயத் தைக் கடுமையாக விமர்சித்திருந்தார். நிகழ் வில் பேசிய நந்தகுமார், ” உங்கள் கிராமத் துக்குள் பார்ப்பனர்களை அனுமதிக்காதீர் கள் என இந்தியாவிலுள்ள அனைத்து கிரா மத்துவாசிகளிடமும் நான் கேட்டுக்கொள்கி றேன். "பார்ப்பனர்களைப் புறக்கணியுங்கள் என நான் நாட்டிலுள்ள அனைத்து ஜாதி யினரிடமும் சொல்வேன். அவர்களைக் கட்டாயமாக வோல்கா ஆற்றின் கரைக்கே திருப்பி அனுப்ப வேண்டும்” என்று கூறி யிருந்தார்.
இதையடுத்து சர்வ் பிராமண சமாஜ் என்ற அமைப்பு சார்பில் சத்தீஸ்கரிலூள்ள டிடி நகர் காவல் துறையினரிடம் நந்தகுமார் மீது புகார் அளிக்கப்பட்டது. அதன் பேரில் நந்தகுமார் மீது எஃப்அய்ஆர் பதிவு செய் யப்பட்டது. மேலும் இரு பிரிவினரிடையே பகையை வளர்த்தல் 153-ஏ பிரிவு, கலவரத்தை ஏற் படும் நோக்கில் பேசுதல் 505-1பி பிரிவு ஆகிய பிரிவுகளின் கீழும் வழக்குப் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கிறது.
இதையடுத்து நந்தகுமாரை காவல் துறை யினர் கைது செய்தனர். ராய்பூர் மாவட்ட நீதிமன்றம் அவரை 15 நாட்கள் நீதிமன்ற காவலில் அடைக்க உத்தரவிட்டுள்ளது. தந்தையின் பேச்சு குறித்து பேசிய பூபேஷ் பாகல், “ஜனநாயக நாட்டில் அரசமைப்புச் சட்டத்துக்கு மேலானவர்கள் என யாரும் இல்லை. சட்டம்தான் உயர்ந்தது. மாநில அரசு அனைவருக்கும் பொதுவானது. என் தந்தையின் கருத்தால் நானும் வேதனைப் படுகிறேன். அவரின் பேச்சை மன்னிக்க முடியாது. பொது அமைதியைக் குலைக்கும் வகையில் பேசிய அவரை மன்னிக்க முடியாது” என்று கூறியிருந்தார். இப்போது அவர் அரசு காவல் துறையே அவரது தந்தை மீது நடவடிக்கை எடுத்து வருவதும் கவனிக்கத்தக்கது.
நந்தகுமார் பாகல் கூறிய வால்கா நூல் சொல்வது என்ன?
"வால்காவிலிருந்து கங்கை வரை நூல்" ராகுல் சாங்கிருத்யாயன் (ராகுல்ஜி) 1943இல் இந்தியில் எழுதி வெளியிட்ட நூல். இந் நூலை 1949இல் கண. முத்தையா தமிழில் மொழிபெயர்த்தார். இந்நூலின் மூலமும், தமிழ் மொழிபெயர்ப்பும் சிறையிலேயே உருவானவை. இது ஆங்கிலம், ரஷ்ய மற்றும் சீன மொழி உட்பட பல மொழிகளிலும் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. மொழிபெயர்க் கப்பட்ட எல்லா மொழிகளிலும் பெரும் தாக் கத்தை ஏற்படுத்தியது.
வரலாற்றோடு புனைவை தத்துவார்த்த ரீதியில் இணைத்து, பொருள்முதல்வாத கண்ணோட்டத்தில், கதை மாந்தர்களின் வழியாய் தன் கருத்துகளை தர்க்கரீதியாக விளக்குகிறார் ராகுல்ஜி. கி.மு. 6000இல் துவங்கும் முதல் கதை, இருபதாவது கதை யாக கி.பி. 1942இல் முடிகிறது. இந்தோ-அய் ரோப்பிய இனக்குழு (ஆரியர்), ஒரு சமூக மாய் வளர்ச்சி அடைவதும், கால்நடையாய் அலைந்து திரிந்து வால்காவின் நதிக்கரை யிலிருந்து இலக்கற்று கங்கையின் கரையில் வந்தமர்ந்து, பாரதவர்ஷத்தை அமைத்த தையும், முகலாய ஆட்சியின் காலத்தையும், ஆங்கிலேய ஆட்சியின் விளைவுகளையும் தத்துவார்த்த ரீதியாகவே கதையாக எழுதியுள்ளார்.
முதல் மூன்று கதைகளிலும் வால்கா நதிக்கரையிலிருந்து மத்திய ஆசியா வரை படிப்படியாக வந்த இனக்குழுவின் கதை களைக் காணலாம். இந்த படிநிலையில், முதல்கதையில் தாய்வழிச்சமூகமாக இருந்த குழுவில் தலைமைப் பதவிக்கான போட்டி யோடு முடிகிறது , இந்தக்கதையில் சமூகம் முழுக்கவே ஒரே குடும்பமாக, சொத்துடமை இல்லாத புராதன பொதுவுடைமை சமூக மாக இருக்கிறது. இரண்டாம் கதையில் ஒரே குடும்பமாய் இருந்த சமூகம் ஒரே குழுவாக மாறி தாய் தலைமை பதவியை வகித்தாலும், அவள் அந்தப் பஞ்சாயத்தின் தலைவியா கவே இருக்கிறாள். மூன்றாவது கதையி லேயே பெண்ணின் தலைமை பிடுங்கப் பட்டு தந்தை வழிச் சமூகமாக மாறிவிடுகிறது, பெண்ணின் உரிமைகள் பறிக்கப்பட்டு அவளும் ஒரு பண்டமாகவே கருதப்படு கிறாள், ஆனாலும் ராகுல்ஜி பெண்ணின் வீரத்தை மதுரா என்ற பாத்திரத்தின் மூலம் பறை சாற்றுகிறார்.
இந்த மூன்று கதைகளில் புருகூதன் கதையில் செம்பும், வெண்கலமும் புழக்கத் திற்கு வருவதையும், கற்கால கருவிகள் காலாவதியாகி புதுயுகத்திற்குள் புகுகிறார் கள். அதேபோல தங்கமும் ஆபரணமாக உருப்பெறுகிறது. மக்களைக் காத்து போரில் வழிநடத்தி எதிரிகளை வெல்லும் தலைவன் இந்திரன் எனப்படுகிறான், இந்த இந்திரனே அடுத்த கதையில் தேவர் குலத் தலைவனான இந்திரனாக மாற்றம் பெற்று வேதங்களால் புகழப்படுகிறான். புருதானன் மற்றும் அங் கிரா கதைகளில் சிந்து சமவெளி நகர மக்க ளுடன் ஆரியர்களுக்கு ஏற்பட்ட போரும் அந்த நகரங்கள் அழிக்கப்பட்ட வரலாறும் கூறப்படுகிறது.
மக்கள் சமூகமாய் இருந்த இனக்குழு அரசபதவியை உருவாக்கியபோது, அரச பதவியை சுரண்டலுக்கான கருவியாகப் பயன்படுத்தி பிரிவினையை உருவாக்கும் வேலையை விஸ்வாமித்திரர், வசிஷ்டர், பரத்வாஜர் போன்றவர்களை வைத்து புரோகிதர்கள் செயல்பட்டதை சுதாஸ் கதையிலும், பிரம்ம சூத்திரம் உருவாக்கி முற்பிறவி, கரும காரியங்களை பயன்படுத்தி மீண்டும் மக்களை அடிமைப்படுத்தும் வேலையை பிரவாஹன் செய்ததையும் அதை யாக்கியவல்கியர் மேற்கொண்டு முன்னெடுத்து செலுத்தியதையும் பிரவா ஹன் கதையில் சாட்டையடியாய் விளாசு கிறார் ராகுல்ஜி. அன்றைய நிலையில் ப்ரம் மம் நாத்திகவாதிகளால் பட்ட அடியையும் கவுதம புத்தரின் தத்துவ தரிசனத்தின் நிழலில் பவுத்தம் தழைத்ததையும் பந்துல மல்லன் கதையில் கூறப்படுகிறது.
இந நான்கு கதைகளிலும் மக்களின் பஞ்சாயத்து முற்றிலும் முழுதாக ஒழிக்கப்பட்டு சர்வதிகாரமும் கொண்ட சக்ரவர்த்தியாக முடிசூட்டிக் கொள்ளப்பட்ட காலகட்டம் பின்னணியாக வைக்கப்பட்டு குப்தர்களின் அரசாட்சி முறை விமர்சனத்துக்கு உள்ளாக் கப்படுகிறது, அதே சூழலில் பவுத்த தத்து வமும், பவுத்த ஜனசங்க ஆட்சிமுறையும், அஸ்வகோஷ் போன்றவர்கள் வாயிலா கவும் விளக்கப்படுகிறது. இந்திய கலை உலகத்துக்கு அஷ்வகோஷால் நாடகக் கலை வடிவம் பெற்றதையும், காளிதாசர், பானபட்டர் போன்ற படைப்பாளிகளும் தங்கள் படைப்புத்திறனை அரச துதி பாடு வதற்குப் பயன்படுத்தியதையும் ராகுல்ஜி ஒரு பாத்திரமாக மாறி சாடுகிறார். இம்மூன்று கதைகளிலும் இந்தியாவில் இஸ்லாமியர் களின் வருகையையும், கொள்ளையையும் மற்றும் அவர்களது அரசாட்சியையும், அவர்களை ஒட்டுமொத்தமாய் எதிர்க்காத இந்திய அரசர்களையும் ராஜ புத்திரர்களின் வீரத்தையும், இந்தியாவில் முகலாயர்களின் ஆட்சி முறையையும் கூறுகிறார். அக்பர்-பீர்பால் பற்றிய கதைகளை அக்பரும் பீர் பாலும் தோடர்மாலும் பேசிக்கொள்வதாக வும் அவர்களுடைய பேச்சு மதங்களை தாண்டிய மனிதத்தைப் பற்றியதாகவும் அதை நோக்கிய பயணத்தைப் பற்றியும் இருக்கிறது.
இந்நான்கு கதைகளிலும் இந்தியாவில் ஆங்கிலேய ஆட்சியின் விளைவுகள் கூறப்படுகிறது. ரேக்கா பகத் கதையில் ஜமீன்தாரி முறையின் தோற்றத்தையும், ஆங்கிலேய ஆதிக்கத்துக்காக உருவாக்கப் பட்ட ஜமீன்தாரி முறைக்கு எதிராகவும் அதன் தோற்றத்தை அலசி ஆராய்பவர் களில் ஒருவரான, ரேக்காபகத், ஜமீன்தாரி முறையால் என்ன ஆனார் என்பதும், அவர் ஜமீன்தாரி முறைக்கு எதிராக என்ன செய்தார் என்பதும் அடங்குகிறது. மங்கள சிங் கதையில், சிப்பாய் கலகம் செய்தவர்கள், கவனிக்கத் தவறிய, செய்யத் தவறிய ஆனால், செய்திருக்க வேண்டிய செயல் களை செய்யும் ஒரு வீரனான மங்கள சிங்கின் கதையைக்கூறி சிப்பாய் கலகத் தையும் அதை முன்நின்று நடத்தியவர் களையும் விமர்சிக்கிறார் ராகுல்ஜி. சபதர் மற்றும் சுமேர் ஆகிய இரண்டு கதைகளும் கி.பி 1922 முதல் இரண்டாம் உலகப்போர் காலம் வரையிலான இந்திய சுதந்திரப் போராட்ட நிகழ்வுகளின் மீதான விமர்சனங் களையும், காந்தியாரின் போராட்ட முறை களையும் விமர்சிக்கிறார். இரண்டாம் உல கப் போரின் காலத்தில் ஒடுக்கப்பட்ட மக்க ளின் இக்கட்டான நிலையையும், பாசிச, நாசிசத்தால் ஏற்படப்போகும் ஆபத்துக் களையும், பொதுவுடைமை மட்டுமே இவை எல்லாவற்றுக்கும் தீர்வாக அமையும் என்பதையும், (எக்காலத்திலும்) நடுநிலை வகிப்பதாய் சொல்பவர்களையும் சாடு கிறார்.
இந்த வரலாறுகளை எல்லாம் மாற்றிவிட முடியுமா?
No comments:
Post a Comment